Visitas

contador de visitas .

sábado, 28 de febrero de 2015

vida inicial



En 2007-08-23 hay un vilarego más y ojalá un futuro emigrante involuntario menos
(La lectura de lo que sigue puede ayudar a dormir en las incómodas noches de hospital)

En la nítida vida inicial todo es matutinal
Todo es prícipe luz rutilante ideal y diaria
Muy diurna muy diáfana y fácil
Distinta y exacta
Pura límbica y dual


Hasta el último miembro social y gregario
En sus gráciles órganos vivos distales
Con el prenacimiento
Percibe el preciso y preciosos sustento de oxígeno
Basal y vital
Usual
Ritual


Y la Termodinámica
Reversible y empírica
Sostiene sistémica el Orden entre cuotas inocuas
De interna entropía
En un tierno equilibrio en el cual subsistemas
Funcionando sinérgicos
Armonizan carencias y excesos
Y mantienen metódica y sabia
Indemne perenne y solemne
Entálpica ecuánime
A la Hemodinámica

Entre diástoles rítmicas
Es eterna y lumínica la fiel Neotenia Ecuménica
Esencia y global…


…Sin embargo
Para ti para mí la purísima época fue o será o tal vez sea
Solo efímero punto
Que florece y se esfuma en lo físico
Mas, alterno y pulsátil
Previene y engendra y reviene y proyecta
Un destino aquilino
En eternas esferas etéreas


Luego a veces
Merodean las algias
Menudean las plúmbeas nubes cerriles
Errantes cargantes rasantes

Hay las álgidas noches
De seniles dolencias silentes
Aviesas y obesas

Hay las sombras amorfas oblicuas de eclipse
Puntuales
Parciales
Totales y aciagas
Que replican resaltan-como cruces al hombro, como contrapartidas-
Eternales ausencias bastardeos acerbos
De los metabolismos


Hay febriles diluvios
Torrenciales y tórridos
Que desalan y abrasan
Deslavazan requeman arrasan parénquimas débiles

Corazones de roble que no desagarrotan
Con café y digital


Hay los mínimos lánguidos párvulos glóbulos verdes bermejos
Que generan anemias hipoférricocrómicas

Hay hipoxias y fallos Adenosintridimonofosfáticos
Anormales drenajes linfáticos
Hay nefarias nicturias nefríticas
Proteinas anhidras
Piruvatos piratas
Que empecinan empecen acepéticas génesis
Venenosos encimas
Depresiones venosas
Deletéreos nucleósidos sosos

Atrapados tramposos intrones
Ilegítimos clónicos genes
Con babélicos códigos crípticos
Triglicéridos crasos y la salacidad
De unos adipocitos…


Neokalémicos iones
Fugaces mendaces procaces falaces
Que desnatriumtifican
Las bioquímicas síntesis

Hay los shunt reactivosque devatían dinamos Quimioelectrocinéticas
Falos fotosintéticos cual las causalidades
De los yerros de instinto de los ases fugaces mandamases jurásicos


Anquilosis sinápticas
Por oscuro ostracismo astrocítico
Que aniquilan impulsos condenando tendiendo
La parcial derivada a la nada integral curvilínea adiabática y fría
De Kelvin


Hay los ayes y ayes y hay Los suspiros arrítmicos, los conjuntos disjuntos
Y los puntos vacíos partidos seguidos
Y hay el punto y aparte neutral y final espacial temporal


Oxidadas uniones
Que aligeran voltajes y en los pesenepés
Hay protervos protones giróvagos
Que impresionan corrientes continuas
Cortocircuiteando
Citológicos ciclos vitales


Hay doblez cromosómica ectópica
Endeblez cariotípica
Atavismos atípicos
Y pilóricos úlcera
Reverdecen reducen a los mínimos críticos
Normos hematocritos

Monocitos inicuos que intiman y espesan y alteran engrudos

¡Y falanges oblongas tupidas y prietas de lípidos locos y errátiles
Que obliteran arterias iliacas externas derechas e izquierdas!


Y es quizás cuando vemos
Cual fanales de puertos ansiados
En salvíficas playas en flor, frente a otros mediocres,
a genuinos congéneres
A galenos angiólogos
Carismáticos ángeles magos
A magnéticas hadas ebúrneas
Impecables cardiólogos
Integrados equipos de humanólogos mágicos
Otorrinos eximios


La familia sagrada los parientes y amigos
La pareja de siempre generosa y hermosa
Con estoica paciencia dulce sápida y fiel


A humanísimos sanos paisanos que te inducen inyectan
Taumatúrgico afecto
Y es en fin que quizás aparezcan n
Caritales hermanas
Reverendos abiertos y atentos
Los morfeos etéreos
Ingenieros quirúrgicos


Pioneros de puentes con arcos anímicos de iris
Que te abren caminos que sortean y evitan
Vericuetos remansos ojales del alma estancada



Así es que se reengendra la fe
Se duplica la dual esperanza
Y se alcanza por fin el ansiado y ansionso retorno
De la búdica fe en absolutas reales valías
Divinales y pías


O lo que es indistinto:
De la férvida fe en la cristiana y pristina
Primavera de espíritu
Que, específica y una,
Monda anida y se esconde en lo Hondo del hombre
Y que es fe en uno mismo

Con tal fe deseamos
a David y a sus padres
UNA VIDA FELIZ.



Ancares

I love     
         nANCARES

ANCARÉS

Miña sogra, por me casar
prometeume cuanto tiña
e oxe que me casei
pagoume cunha pitiña.

Mi suegra por me casar,
me ofreció una gran propina
y ahora que me casó
no me dio una sola gallina.
Miña sogra, por me casar,
prometeume bois e vacas,
e oxe que me casei,
doume namais auga e papas.

Mi suegra por me casar,
me prometió bueyes y vacas,
y después que me casé,
me pagó con agua y papas.
Miña Alcaldesa, por me casar,
prometeume tres ovellas,
unha blanca, unha torda
e outra cega e sen orellas.

Mi Alcaldesa, por me casar,
me prometió tres ovejas,
una blanca, una torda
otra ciega y sin orejas
Miña veciña e mais a túa
foron xuntas as bellotas,
a miña non trouxo nada
e túa lodo nas botas.

Mi vecina y también la tuya
se fueron a las bellotas,
la mía no trajo nada,
la tuya, basura en las botas.
5.-Se queres que o carro cante,
mételle un eixe de fresno,
se queres que o amor veña,
dalle talladas de queixo.

5.-Si quieres que el carro cante,
métele un eje de fresno,
si quieres que el amor venga,
dale tajadas de queso.
A miña filla traballa,
que mo dicen os veciños;
a túa tamén traballa,
de noite cos anxeliños.

Mi hija querida trabaja,
que lo dicen los vecinos;
la tuya también trabaja,
de noche con los angelitos
Pasei pola tua porta
pedinche auga, non ma deche;
pasache tu pola miña,
bebiche cuanta quixeche.

Pasé por tu misma puerta,
te pedí agua, no la diste;
pasaste tú por la mía,
bebiste cuanta quisiste.
Pra vir xunto de min,
pra vir xunto de min,
vai lava-la cara, vai,
vaila lavar, galopin.

Para venir junto a mi,
para venir junto a mi,
ve lavar la cara, ve,
ve lavarla, galopin.
Paxariños que cantades,
nas follas dunha rosal ;
e contentos disfrutades
de nova e suave mañá.

Pajaritos que cantáis,
en las hojas del rosal;
¡cuánto es lo que disfrutáis
en cada día estival!
10.-Eu ben vin subi-lo cuco
ó pico dun gran negrillo
unha taberna instalada
convidándome a un bon viño

10.-Yo bien vi subir el cuco
a lo alto de un negrillo,
con una taberna entera
invitando con buen vino
Este día vin o cuco
no pico dun alto umeiro
cunha lerma na sua mau,
aprendendo a zapateiro

El otro día vi al cuco
en lo alto de un Olmero,
con una lerma en la mano
aprendiendo a zapatero.
Eu vinte pasar o ríu
con zoquiños de madeira;
¡ibas tan remangadiña
ó pasar pola ribeira...!

Yo te vi pasar el río
con tus zuecos de madera;
¡ibas tan remangadita
al pasar por la ribera!
Unha vella dixo a outra
polo furado da porta:
"tu goberna a túa vida,
que a miña nada che importa"

Por el hueco de una puerta,
una vieja dijo a otra:
"ocúpate de tu vida,
que la mía no te importa".
Non te cases cun ferreiro,
que da muto que lavar;
casa con un mariñeiro,
que vén lavado do mar.

No te cases con un herrero,
que da bastante que lavar;
cásate con un marinero,
que viene lavado del mar.
Eu ahora teño un cancín,
pero meu pai xa ten dous
e destes o pequenín,
xa fai compañía ós bois...

Yo ahora tengo un perrito,
mas mi padre, tiene dos;
de estos, el más pequeñito
resulta ser muy veloz.
Eu xa teño un cancín,
que vén daquela Marola;
¡que ben che baila o can-can
sobre unha patiña sola!...

Yo ya tengo un perrito,
que vino de esa Marola;
¡que bien te baila el can-can
sobre una patita sola!...
Eu ben sei que vas casar,
que mo dixo a min o tempo;
o mismo día será:
miña morte, tou casamento.

Ya sé que te vas casar,
a mi me lo dijo el tiempo;
el mismo día será:
mi muerte y tu casamiento.
Miña mai como é tan probe
e non ten pan que me dar
non se cansa de bicarme
e despois rompe a chorar.

Mi madre como es tan pobre
y no tiene pan que dar,
no se cansa de besarme
y después rompe a llorar.
A miña muller é vella
e de vella non ten fillos;
heina de mandar colgar
a unha figal con sous figos

Cómo mi mujer es vieja
y de vieja no tiene hijos;
he de mandarla colgar
en aquella higuera de higos.
20.-Ollos verdes son traidores,
azuis son mui mentireiros,
os negros e acastañados
son firmes e verdadeiros.

20.-Ojos verdes son traidores,
azules son embusteros;
los negros y acastañados
son firmes y verdaderos.




CASTELLANO
Non penses que tu me gustas,
porque che mire pra cara;
mutos dos que van a feira,
miran e non compran nada.

No pienses que tú me gustas,
porque te miré a la cara;
muchos que van a la feria,
miran y no compran nada.
O sacristán de Parada
tenche a chaquetiña rota,
que lla rompeu unha zarza
o correr tras dunha moza.

El sacristán de Parada
tiene la chaqueta rota,
que se la rompió una silva
al correr tras una moza
O señor cura non baila
porque ten unha corona
"baile, señor cura, baile,
que Dios todo lle perdona".

El señor cura no baila,
porque tiene una corona
"baile, señor cura, baile,
que Dios todo lo perdona".
Un home fui ó muín
e meteu a barba drento;
levou fariña nas barbas
pra face-lo bon fermento.

Un hombre se fue al molino
y metió la barba dentro,
llevó la harina en las barbas,
con la que se hizo el fermento.
25.-Lévame no tou traseiro
gaivotiña voadora;
lévame no pico enteiro
unha cantiga amorosa.

25.-Llévame en ese trasero,
mi gaviota voladora;
llévame con gran secreto,
una canción amorosa.
Vénte ventín desdo mar,
vénte, non che teño medo
que, anque me quita-la gorra,
tamén sei andar a pelo.

Ven vienticillo del mar,
vente, no te tengo miedo,
que, aunque me quitas la gorra,
también sabré andar a pelo.
A Virxen de Guadalupe,
¿quen te puxo moreniña?
"fui solo un rayo do sol
que entrou pola ventaniña".

La Virgen de Guadalupe,
¿quién te puso morenilla?
"fue un solo rayo de sol
que entró por la ventanilla".
Non lle temas mariñeiro
a ese bon ventin do mar,
porque tal vento mareiro
dache mellor navegar.

No le temas marinero
a ese vienticillo del mar,
porque tal viento marino
te da mejor navegar.
Se navegas pola ría,
algúa noite de luar;
ve-las estrellas e a lúa
darlle biquiños o mar

Si navegas por la ría
una noche de lunar;
ves la luna y las estrellas
darle besos a la mar.
30.-Chamácheme moreniña,
a vista de tanta xente
e agora vaime quedar
moreniña xa pra sempre.

30.-Me llamaste morenita,
oyéndolo mucha gente
y ahora me va quedar
morenita para siempre.
Nina, que vendes as peras,
cuantas che mandaron dar,
" é que pra ti queridín,
non mas mandaron contar".

Niña, que vendes las peras,
cuántas te mandaron dar,
"para ti, mi amor querido,
no las mandaron contar".
Emborrachei, emborracheime,
na ribeiriña do mar;
emborrachei, emborracheime,
non puden desemborrachar.

Me emborraché, me emborraché,
en la ribera del mar;
me emboraché, me emborraché,
no pude desemborrachar.
O gran amor que tu teis,
tampouco a min me faltou;
me alegra que te divirtas,
co que antes a min sobrou.

Los amores que tú tienes,
ya los he tenido yo;
me alegra que te diviertas
con lo que a mi me sobró.
Non acabo de entender
que sendo dulce o amor,
non sempre causa fervor,
máis ben un forte dolor.

No acabo de comprender
que siendo dulce el amor,
no siempre causa fervor
más bien un fuerte dolor.
35.-Teño unha herba na horta
que lle chaman "ciridoña";
teño outra herba entre o trigo,
que lle chaman burro toma.

35.- Tengo una hierba en la huerta
que le llaman "celedonia";
tengo otra hierba entre el trigo,
que le llaman burro toma.
Mala tu, túa mai é mala,
mala túa abuela e túa tía;
¿Como tu has de ser boa,
se te vas de bruxería?.

Mala tú, mala tu madre,
mala tu abuela y tu tía;
¿Cómo tú has de ser buena
si eres de la brujería?.
Con un voraz incendio,
xa non me importa vivir,
máis me valera fuxir,
antes que seguir co estipendio.

Con un voraz incendio,
ya no me importa vivir,
más me valiera huír
antes que seguir con el estipendio.
Ó vir pola túa porta,
levo prisa e vou correndo,
pra que os tous pais non digan
que de amores te pretendo

Cuando paso por tu puerta,
llevo prisa y voy corriendo,
porque tus padres no digan
que de amores te pretendo.
Dame o que che pido Cristo,
dame que non é diñeiro;
dame a min o tou bon visto
pra xuntar o meu Cruceiro.

Dame lo que te pido Cristo,
dámelo que no es dinero;
dame tu bueno visto
para unirlo a mi Crucero.
40.- O zapato de D. Pedro
ten un crocodilo pintado;
e cuando D. Pedro baila,
o lagarto dalle o rabo.

40.- El zapato de D. Pedro
tiene un cocodrilo pintado;
cuando D. Pedro baila,
el lagarto menea el rabo.
Unha vella nun corral
taba fritindo un ovo;
saltoulle a chispa no cu
e mandou tocar a fogo.

Una vieja en un corral
estaba fritiendo un huevo;
le saltó la chispa al culo
y mandó tocar a fuego.
O Doutor chamoume Rosa
eu tamén lle respondín:
Señor Doutor, estas rosas,
non quedan no sou xardín

El Doctor me llamo Rosa
yo también le respondí:
Señor Doctor, estas rosas,
no las hay en su jardín.
A carteira de Parada,
parécese a unha marea,
co vaivén de sube e baixa;
pero ela sempre tá chea

La cartera de Parada,
se parece a una marea,
con un subir y bajar;
pero ella siempre está llena
Viva don Paco e don José
tamén don José Ramón;
póinse todos de pé:
¡Viva todo Chinchón!.

Viva don Paco y don José
también don José Ramón;
se ponen todos de pie:
¡Viva todo Chinchón!.
45.-Agora recordo o nome
das cousas que tanto amei;
mañá recordarei todo
cuanto na vida amarei.

Ahora recuerdo el nombre
de cosas que tanto amé;
después recordaré todo
cuanto en la vida amaré.
A Serra, montaña fría,
a auguiña que nela nace,
que boas praderías rega
e nelas que ben se pace

La Sierra, montaña fría,
el agua que en ella nace,
qué buenas praderas riega
y en ellas que bien se pace.
As cousas vanse animandando,
por onde o meu carro pasa:
lévame a herba pra o gado,
traime a collita pra casa

Todo, de veras, se anima,
por donde mi carro pasa:
llévame la hierba al ganado,
trae la cosecha a casa.
Siento que el alma se pierda,
en el vello de este prado;
con esta buena, verde hierba,
veré el ganado arrumbado.

Sinto que a ánima se perda,
no verde deste prado;
con esta boa, verde herba
verei o gado fartado
No muín aquel entrei,
leveime un saco de trigo,
cando poda o volverei:
da miseria, a lei eu sigo

En aquel molino entré,
me llevé un saco de trigo,
cuando pueda, retornará:
de miseria, la ley sigo
50.-Se ten auguiña amorosa,
que non deixe de correr:
prado de sega xeitosa,
dará herba de bon manter.

Si tiene agua dadivosa,
que no deje de salir:
el prado estará orgulloso
dando hierba de buen nutrir




51.-A noite é un medo escuro,
andan os cais a ladrar
cun ladrido tan duro,
que causa algún malestar

La noche es un miedo obscuro
andan los perros ladrando
con un ladrido tan duro,
que mucho va molestando
Teremos mañá os chicharróis
e haberá festa na casa;
uns cortarán os xamóis,
outros roxando na grasa.

Tendremos hoy chicharrones
habrá una gran fiesta en casa;
unos cortarán jamones,
otros preparan la grasa.
Esta terra colle medo
cando a noite escura vén;
luz pódelle dar, a lúa,
pois outra cousa non ten.

Esta tierra coge miedo
siempre que la noche viene;
luz, la puede dar la luna,
pues, otra casa no tiene.
muy sólo o castañeiro
no flanco dun labradíu;
e ollo sin compañeiro,
eu penso que sente fríu

Está muy solo el castaño
al flanco del labradío;
como el ojo solitario
yo cuido que siente frío.
55.-O pan centeo é un tesouro,
na terra que o deu (dou);
é como a terra de mouro
porque na terra naceu

El pan centeno, un tesoro,
en la tierra que lo dio;
moreno como esa tierra
porque en la misma nació
Raquel perdeuse a carteira,
encontrouna o sou perrito;
nela dicen que levaba
seis rais menos un chico.

Raquel perdió la cartera,
la encontró su fiel perrito;
en ella dicen que llevaba
seis reales menos un chico
En prados de mutas flores,
a tenra mocedad ferve
o calor dos sous amores,
e todo o humano se perde.

En prados de muchas flores,
la tierra mocedad hierve
al calor de sus amores,
y todo lo humano pierde
Na casa do tiu Perico,
que é alto, fino e rico,
sempre di: "O que ten, come
e o que non ten, Dios Bendito”

En casa de don Perico,
que es alto, fino e moi rico,
dice: “el que tiene, come,
el que no tiene, Dios Bendito”
A parroquia de Pradela
dá mel, queixo e muto pan;
mais na que dicen de Cela,
non encenden unha vela.

La parroquia de Pradela
da miel, queso y mucho pan;
pero en la de Cela,
no encienden una vela
60.-No ceo de Campolauga,
as nubes van a correr;
será porque teñan fame
e queren cedo comer.

En el cielo de Campolagua,
las nubes van a correr;
será porque tienen hambre
y quieren pronto comer.
O Barreal é un xardín,
as viciñas unhas rosas,
e Tomás é o xardineiro
entre estas prendas fermosas.

El Barreal es un jardín,
las vecinas unas rosas,
y Tomás el jardinero
entre estas prendas hermosas
Eu nunca me namorara,
e nesto nada pensara;
pero ó conocerte a ti,
o meu parecer cambeara

Nunca me había enamorado,
ni en ello había pensado;
pero al conocerte a ti,
mi pensamiento ha cambiado
Toda amistad é un don,
que une con muta alegría;
cantantes como vosoutros,
non se logran cada día.

Toda amistad es un don,
que une con mucha alegría;
cantantes como vosotros,
no se logran todos los días
Quérochee porque che quero,
porque dame a min a gana:
quéroche porque me gustas,
nos meus gustos ningú manda

Te quiero porque te quiero,
porque a mi me da la gana;
te quiero porque me gustas
y en mis gustos nadie manda
65.-Aire que todo mo tocas
e todo o podes bicar;
dalle un bico a miña moza
porque eu non llo podo dar

Aire que todo lo tocas
y todo lo puedes besar;
dale un beo a mi novia
que yo no lo puedo dar
Do meu corazón ó voso
hai unha cinta con porte,
con letras de Ouro que dicen:
“Amigiñas hasta a morte”

De mi corazón al vuestro
va una cinta azul celeste,
con letras de Oro que ponen:
“Amigas hasta la muerte”
Quero durmir nos tous brazos,
quero durmir no tou peito,
quero obter da túa boca
o máis dulce dos tous bicos.

Quiero dormir en tus brazos,
quiero dormir en tu pecho,
quiero sacar de tu boca
el más dulce de tus besos
Non me digas nunca adiós
que é una palabra triste:
os corazóis que se aman
nunca poden despedirse

No me digas nunca adiós
que es una palabra triste:
los corazones que se aman
nunca pueden despedirse
O día no que te vin,
caín rendido ós tous pés;
non foi por te ver a ti
senón porque tropecei.

Aquel día en que te vi,
caí rendido a tus pies;
no foi por te ver a ti
sino porque tropecé
70.-Polo camín vai unha moto,
tocando a súa bucina,
entre tal tropel de xente,
quedouse sen gasolina.

Por la calle va una moto,
apretando la bocina,
entre tal tropel de gente,
se quedó sin gasolina
Dicen que o negro é feo,
pero non é esto verdad,
porque os biquiños más tenros
danse na obscuridad.

Se dice que el negro es feo,
pero no es esto verdad,
porque los besos más tiernos
se dan en la obscuridad.
En que lugar tu naciches,
en que bonita mansión,
porque xa cun solo ano ,
partícheme o corazón

En que lugar tú naciste,
en qué bonita mansión,
porque tan sólo en un año,
me partiste el corazón.
Unha noite de tormenta
contigo me tropecei,
parte un rayo a miña vida
e de ti me enamorei.

Una noche de tormenta
contigo me tropecé,
un rayo partió mi vida
y de ti me enamoré.
Se tu me quieres matar,
non che fai falta un puñal;
dime que tu non me queres
e o golpe será mortal

Si tu me quieres matar,
no te hace falta un puñal;
dime que tú no me quieres
y el golpe será mortal.
75.-Se ser guapa é un pecado,
asi o tou será mortal;
ante o tou forte rechazo,
o deixamos en venial.

75.-Si ser guapa es un pecado,
el tuyo será mortal;
ante tu fuerte rechazo,
lo dejamos en venial.
Un bico lle dei nos labios
e o meu bico a ofendeu;
pero, ó cabo de tres días,
outro bico me pidiu.

Un beso le di en los labios
y mi beso le ofendió;
pero, al cabo de tres días,
otro beso me pidió
Do ceo cayeu unha estrela
e probe como quedou;
así se queda un rapaz
cando lle dice: “non tou”.

Del cielo cayó una estrella
y pobre cómo quedó;
así se queda un chico
cuando le dicen que no.
Gran sono da miña vida
é que algún diga: “ Che quero,
quixera saír contigo
e librarme deste encerro”

El gran sueño de mi vida
es que alguien diga: “ Te quiero,
quisiera salir contigo
y librarme de este encierro”
Como algo tan especial,
mutas veces penso en ti;
non te olvidarei xamais,
sempre tás drento de min

Como algo tan especial,
a menudo pienso en ti;
no te olvidaré jamás,
siempre estás dentro de mi.
80.-Dúas cousas ten en Teixeira,
que non ofrece ningún,
un gran equipo de fútbol
e un gran tíu como eres tú.

80.-Dos cosas nos muestra Vigo,
que no posee Perú,
un gran equipo de fútbol
y un gran tío como tú.
Choros dulces que dan
os tous ollos de cramelo,
pra cariciar os meus labios,
no meu propio pano os levo.

Lágrimas dulces que dan
tus ojos de caramelo,
para acariciar mis labios,
las llevo yo en mi pañuelo.
Conocín unha pena distinta
dispois da túa mirada;
conocín a luz do sol,
e a noite na madrugada.

Conocí un dolor distinto
a partir de tu mirada;
conocí la luz del sol,
la noche en la madrugada.
Souben navegar feliz,
hasta aurelas mui lonxanas;
souben todas estas cousas
ante miradas mui sanas.

Supe navegar feliz,
hasta orillas muy lejanas;
supe todas estas cosas
ante miradas muy sanas
Na escola onde eu aprendo
nace o meu primeiro amor
e faise con forza tal,
que me afoga o sou vigor.

En el cole donde estudio
surge mi primer amor,
y lo hace con fuerza tal,
que me ahoga su vigor.
85.-Sígote índa querendo,
siguen chamándote O Pino;
desto non teño o motivo,
tampouco importa un comino

85.-Aún te sigo queriendo,
te siguen llamando Pino;
de esto no tengo el motivo,
tampoco importa un comino.
Na Villa a Colegiata,
en Vilar a limpa Serra
tous ollos, o máis bonito
de todala miña terra.

En Sevilla la Giralda,
en Cádiz la gran bahía,
tus ojos, lo más bonito
de toda Andalucía.
Unha rosa é un millón,
que se logra con destreza;
mais a amiga como tu,
non se logra con riqueza.

Una rosa es un millón,
que e obtiene con destreza;
mas la amiga como tú,
no se logra con riqueza.
No parque de San Francisco,
no banqueto vintetrés,
veise un letreiro que dice;
“Movida por interes”

En el parque de San Francisco,
en el banco veintitrés,
se ve un letrero que dice;
“Movida por interés”
Tá tan bo o potaxe,
Tá tan bon o turrón,
vas tan ben en calzoncillos,
non precisas pantalón.

Está tan bueno el potaje,
está tan bueno el turrón,
vas tan bien en calzoncillos,
no precisas pantalón.
90.-Un mociño como tu,
é difícil de encontrar;
é mui fácil de querer
e imposible de olvidar

90.-Un chico como eres tú
es difícil de encontrar;
es muy fácil de querer
e imposible de olvidar
Se te chamas Vidalina
e naciche vilarega,
che direi que eres a flor
máis linda da terra  enteira.

Si te llamas Josefina
y de apellidos Montero,
te diré que eres la flor
más linda del mundo entero
Se fora un lindo canario
e tu un precioso gatiño,
pra terte algo contento,
che cantara un vilancico.

Si fuera un lindo canario
y tú un precioso gatito,
para tenerte contento,
te cantara un villancico.
Dende estas terras benditas,
mando o cariño e afecto,
con muta prisa, voando,
o meu amigo mais feito.

Desde estas tierras benditas,
mando el cariño y afecto,
con gran rapidez, volando,
al amigo más perfecto.
Co corazón sobre a mau,
e as palabras de cristal,
non sei como che dicir
co meu aprecio é verdad

El corazón en la mano,
las palabras de cristal,
no sé cómo decir que
os aprecio de verdad.
95.-Eres meu primeiro amor,
tu me enseñache a querer,
non me enseñes a olvidar,
que non o quero aprender.

95.-Eres mi primer amor,
tú me enseñaste a querer,
no me enseñes a olvidar,
que no lo quiero aprender.
Cuando será ese tal día,
ca tan dulce madrugada,
que comamos os dous xuntos
o chocolate na cama.

Cuando vendrá ese tal día,
con ser tan dulce mañana,
que comamos los dos juntos
el chocolate en la cama.
As estrellas que se ven
únense sempre en parellas;
pero nosoutros na terra:
“Ou a queres ou a deixas”.

Las estrellas en el cielo,
se unen siempre en parejas;
pero nosotros en la tierra:
“O la quieres o la dejas”.
Un namorado dicindo:
“ gustaríame ser copa,
pra cuando dela beberas,
darche un biquiño na boca”.

Un enamorado dice:
“Me gustaría ser copa,
para cuando tú bebieras,
darte un besito en la boca”.
Entréi no tou propio cuarto
na túa cama eu me sentei
e sen saber ahora cómo,
na túa boca te biquei

Entré en tu habitación,
en tu cama me senté;
sin saber ahora cómo,
en tu boca te besé.
100.-Eu saquei a parte de enrriba,
ca miña chocou túa boca,
dixen cheu de razón:
“Qué boa tás coca-cola”.

100.-Quité la parte de arriba,
con la mía chocó tu boca,
dije lleno de razón:
“Qué buena estás coca-cola”.







101.-Dicen que olvidar é bo,
pode ser, non ser verdade,
depende de que os recordos,
teñan bondade ou maldade

101.-Dicen que olvidar es bueno,
puede ser, no ser verdad,
depende de los recuerdos,
según su bondad o maldad.
Se a boca fora unha pluma,
e o tou corazón tinteiro,
ca sangre das miñas venas,
escribiría: “Eu che quero”.

Si mi boca fuera pluma,
tu corazón un tintero,
con la sangre de mis venas,
escribiría: “Te quiero”.
Eres bo e tan coqueto,
Solo che falta a corona:
polas prendas adquiridas,
che darei a noraboa.

Eres muy bueno y coqueto,
tienes la cara morena:
por las prendas adquiridas,
te daré la enhorabuena.
O ceo púxose gris,
parece que vai chover;
así núbranse os meus ollos
cando non te podo ver.

El cielo se ha puesto gris,
parece que va llover;
así se nublan mis ojos
cuando no te puedo ver.
105.-Cuando o mar nas suas costas,
choca contra duras rochas;
eu quixera que os tous labios
chocaran ca miña boca.

105.-Cuando el mar en las orillas,
choca contra duras rocas;
yo quisiera que tus labios
chocaran contra mi boca.
Dicen que un nino* pintou
amor con ollos pechados,
por esta razón xa tán
ceguiños os namorados.
*nino = angel

Dicen que un niño* pintó
amor con ojos cerrados,
por esta razón están
ciegos los enamorados.
*niño = angel
Tuven felices amores
e parece que terei;
pero a ti, linda niniña,
eu nunca te olvidarei.

Tuve felices amores
y parece que tendré;
pero a ti, linda muñeca,
yo, jamás te olvidaré.
De tanto pensar, pensar,
eu non caio noutra cousa,
como non sea firmar:
así non acabarei louca.

De tanto pensar, pensar,
no se me ocurre otra cosa,
como no sea firmar:
así no acabaré loca.
Unha pera brotou verde,
mais co tempo madurou;
o tou corazón naceu libre,
mais a *época o conquistou.
a época = estación
estación = Maripepa

Una pera broto verde,
con el tiempo maduró;
tu corazón nació libre,
la *época lo conquistó.
época = estación
estación = Maripepa, ...
110.-Os probes piden o Pan e a Paz
e os presos, liberdad;
pero eu pro meu amigo,
a maior felicidad.

110.-Los pobres piden el Pan y la Paz
y los presos, libertad;
pero yo para mi amigo,
la mayor felicidad
Aquí o meu corazón teis,
podes pisalo se queres;
pero, mira que tas dentro
e se tu o pisas, feneces.

Aquí mi corazón tienes,
puedes pisarlo si quieres;
pero, mira que estas dentro
y si lo pisas, te mueres.
Se me deixas e te vas,
dime o adios cas orellas;
se non te vas e te quedas,
nova amiga sen querellas.

Si me dejas y te vas,
dime adiós con las orejas;
si no te vas y te quedas,
sé mi amiga y no más quejas.
As rapazas vilaregas
son como as gaseosas,
algúas saien “casera”,
outras saien “revoltosa”.

Las chicas en general
son como la gaseosa,
algunas salen “casera”,
otras salen “revoltosa”.
115. - Pola vía pasa o tren,
pola carretera o coche,
pola cabeza da moza
paso eu tódalas noites.

115. - Por la vía pasa el tren,
por la carretera el coche,
por la cabeza de la novia
paso yo todos las noches
**** Se pensas en olvidarte, ****
olvídate de pensar;
se tu queres que che queiran,
empeza tu por amar.

**** Si piensas en olvidarte, ****
olvídate de pensar;
si tú quieres que te quieran,
empieza tú por amar.
Quéroche e tereite sempre
no meu propio corazón,
que, ó vernos, sóa tantísimo,
que perdo a misma razón.

Te quiero y te tendré siempre
en mi propio corazón,
que, al vernos, se agita tanto,
que me pierdo la razón.
Tu me quixeches de veras,
pero eu non te comprendín
e agora que te comprendo,
non me comprendes tu a min.

Tu me quisiste de veras,
y yo no te comprendí
y ahora que te comprendo,
no me comprendes tu a mi.
“Quéroche”, dixen un día,
pensando no amor sinceiro;
“despréciote”, digo agora
e o mismo tempo, che quero.

“Te quiero”, dije otro día,
pensando en tu amor sincero;
“te desprecio”, digo ahora
y al mismo tiempo, te quiero.
120.- Agora me tás engañando
¿e pensar que te quería?
Amor dado sin verdad,
non é amor, é cobardía.

120.- Ahora me estás dañando
¿y pensar que te quería?
Amor dado sin verdad,
no es amor, es cobardía.
Dicen que as rapaciñas tein
parecido o bacallao,
pois, se lle cortas a coliña,
lle quitas o máis salado.

Dicen que las chicas son
igual que el bacalao,
pues, si le cortas la cola,
le quitas lo más salado.
Na túa porta repintéime
pensando que me querías
e agora que non me queres
vólveme a pintura, que e miña.

En tu puerta me repinté
pensando que me querías
y ahora que no me quieres
dame la pintura, que es mía.
Eu comparo os propios homes
cun vaso de cristal;
sempre que algún deles rompe
outro ocupa on sou lugar.

Comparo los mismos hombres
con un vaso de cristal;
siempre que alguno se rompe
otro ocupa su lugar.
Os tous ollos son dous luceros,
que, cando me iluminan,
o fain con tales misterios,
que eles os meus hipnotizan.

Tus ojos son dos luceros,
que, cuando me iluminan,
lo hacen con tales misterios,
que los míos hipnotizan.
125.- A física se me dá,
matemáticas, fatal,
estudiar con fulaniño
séntame fenomenal.

125.- La física se me da,
matemáticas, fatal,
estudiar con fulanito
me sienta fenomenal.
Ó dormir soño contigo,
ó despertar, penso en ti;
eu quixera preguntarche
se che pasa igual que a min.

Al dormir sueño contigo,
al despertar, pienso en ti;
yo quisiera preguntarte
si te pasa lo que a mí.
Se algo che quero eu non sei,
sólo sei, que sen ti morro
sólo sei, sen ti non vivo;
se ese é querer: “che quero"

Si te quiero yo no sé,
si sé, que sin ti me muero
si sé, que sin ti no vivo;
si este sé es querer: “Te quiero”
Enfrente dun crucifixo
tu xuras que non me queres,
logo o ocrucifixo tremba
cuando sabe que lle mentes.

Delante de un crucifijo
tu juras que no me quieres,
pronto el crucifijo tiembla
cuando sabe que le mientes.
Se os tous labios foran lúa
e os tous ollos dúas estrellas,
vaia noite máis preciosa
soñando sempre con elas.

Si tus labios fueran luna
y tus ojos dos estrellas,
vaya noche más preciosa
soñando siempre con ellas.
130.- Se sempre que penso en ti
nacera unha linda flor
¡Que tan fermoso xardín
tería o meu corazón!

130.- Si siempre que pienso en ti
naciera una linda flor
¡Qué tan hermoso jardín
tendría en mi corazón!
Esta noite é a palabra,
que non ten explicación:
solo se ama de veras,
cando o sinte o corazón.

Esta noche es la palabra,
que no tiene explicación:
sólo se quiere de verás,
si lo siente el corazón.
Se tu suicidarte queres,
non te tires a ese mar,
veise un letreiro que dice:
“cobardes, sepulcro non hai”

Si tú suicidarte quieres,
no te tires a ese mar,
se ve un letrero que dice:
“cobardes, sepulcro no hay”
O amor é algo tan maco
como unha noite luar
coma unha posta do sol:
todos témosla que amar.

El amor tan hermoso es,
como una noche lunar
como una puesta de sol:
todos debemos amar.
Un pracer ser caramelo
de morodo e de limón
pra disolverme na boca
e irte logo o corazón.

Un placer ser caramelo
de fresa, menta y limón
para diluirme en tu boca
y pasar al corazón.



Dúas flores dentro da auga
non se poden olvidar;
dous amigos que se queren
non se poden separar.

Dos flores dentro del agua
no se pueden olvidar;
dos amigos que se quieren
no se pueden separar.
Un coche corre camins
un bico corre pasión
e eu corro o que ben sexa
pra coller tou corazón.

Un coche corre caminos
un beso corre pasión
y yo corro lo que sea
a alcanzar tu corazón.
O ritmo do sou pisar,
vexo de novo nacer
esta hora tan buscada
deste grato atardecer.

A ritmo de su pisada,
veo de nuevo nacer
esta hora tan deseada
de este grato atardecer.
As matemáticas olvídanse
e as ciencias muto máis;
pero o tou nome precioso
non se olvidará xamais.

Las matemáticas se olvidan
y las ciencias mucho más;
pero tu nombre precioso
no se olvidará jamás.
140.- Se de certo fora piloto,
te levaría no avión;
pero como no o soio,
lévote no corazón.

140.-Si en verdad fuera piloto,
te llevaría en avión;
pero como no lo soy,
te llevo en el corazón.
Unha doble petición:
Dime logo con quen andas
e de ser un tipo bon,
neste momento mo pasas.

Una doble petición:
Dime luego con quién andas
e de ser un tipo bueno,
al momento me lo pasas.
Non te fies dos rapaces,
anque che digan: “Te adoro”;
que á volta mesma da esquiniña,
se te vin, eu non me acordo.

No te fies de los chicos,
aunque te digan: “Te quiero”;
que a la vuelta de la esquina,
si te he visto, no me acuerdo.
O amor na misma escola
veise como diversión,
coménzase nos pasillos
e acaba na dirección.

El amor en los colegios
se ve como diversión,
se principia en los pasillos
y acaba en la dirección.
Eu quixera ser pirata,
nin por ouro, nin por plata;
senón por eso que teis
de linda e mui boa dama.

Yo quisiera ser pirata,
ni por oro, ni por plata;
sino por eso que tienes
de linda y buena dama.
145.-Ollos de tal fermosura
son como aquelos luceiros,
que entre ortigueiras e abrollos,
aluman os meus sendeiros.

145.-Unos ojos tan hermosos
son como aquellos luceros,
que entre zarzales y abrojos,
iluminan mis senderos.
Desde o día en que te vin,
eu ameite con locura;
mentras te rías de min
ca túa mais falsa postura.

Desde el día en que te vi,
yo te ame con gran locura;
mientras te reías tú
con tú falsa compostura.
Soñaba que me bicabas,
soñaba que me querías
e caínme desde a cama
por soñarme tonterías.

Soñaba que me besabas,
soñaba que me querías
y me caí de la cama
por soñarme tonterías.
A gran pena que sente un cabalo
cuando lle tiran do rabo,
é a gran pena que eu sinto
cuando de ti me separo.

El dolor que siente un caballo
cuando le tiran del rabo,
es el dolor que yo siento
cuando de ti me separo.
150.- En Ribón vive un rapaz
que rouboume o corazón
e anque me roubase a ialma,
non lle chamarei ladrón.
Mutas veces te diría
estas palabras: “Te adoro”
porque vexas por ti vivo,
porque vexas por ti morro.

Muchas veces te diría
as siete letras: “Te quiero”
porque veas por ti vivo,
porque veas por ti muero


150.- En Lugo vive un chaval
que me robó el corazón
y aunque me robase el alma,
no le llamaré ladrón.
Cuando pasas o meu lado,
dicesme: “Adios, primor”
mais, con querer, no me dices:
¡Cuanto che quero eu amor!

Cuando pasas por mi lado,
me dices: “Adiós, primor”
mas, con querer, no me dices:
¡Cuánto te quiero mi amor!
Os ventos abrazan chopos,
os barcos bican o mar,
e eu quixera ser a brisa
pra nos tous labios bicar.

El viento abraza los árboles,
los barcos besan el mar,
y yo quisiera ser brisa
para tus labios besar.
gustanme os tous ollos verdes,
o tou xeito no vestir,
o tou maravilloso pelo
e a túa forma de te rir.

Me gustan tus ojos verdes,
tu sencillez en vestir,
tu maravilloso pelo
y tu forma de reír.
Tou corpo é bon chocolate,
tou pelo é forte licor,
tous bicos fina dulzura:
tás feito un grande bombón.

Tu cuerpo es buen chocolate,
tu pelo es fuerte licor,
tus besos fina dulzura:
estás hecho un gran bombón.
155.- Nun banqueto primoroso,
entre unhas matas de flores,
desenvólvese gozoso
a nosa fala de amores.

155.- En un banco primoroso,
entre dos matas de flores,
se desenvuelve gozoso
nuestro coloquio de amores.
Pensando unha noite en ti,
meus ollos humideceron
e sendo así, comprendín
o mutiño que eu che quero

Pensando una noche en ti,
mis ojos humedecieron
y siendo así, comprendí
lo mucho que yo te quiero.
Cando miro a túa foto,
danme ganas de chorar;
ter os tous labios tan cerca
e non podelos bicar.

Siempre que miro tu foto,
me dan ganas de llorar;
tener tus labios tan cerca
y no poderlos besar.
Se os meus labios foran rellas,
e os tous, simples cadeas;
que prisón tan completa
pra cumplirse a miña pena.

Si mis labios fueran rejas,
los tuyos, simples cadenas;
qué cárcel tan apropiada
para cumplirse la pena.
Uns dicen que tou louco
outros dicen que grilado;
mais ningun quere dicirme
que tou muto namorado.

Unos dicen que estoy loca
otros dicen que, chiflada;
pero nadie decir quiere
que estoy tan enamorada.
160.-Con toda pluma se escribe,
con todo o peito se quer
e o rapaz que eu máis quero
chamase Juan Baldomero.


160.- Con una pluma se escribe,
con todo corazón se ama
y el chico que yo más quiero
José - Jesús1 se llama.

Dicen que a rama verde
é dificil de cortar;
e dicen que o amor primeiro
é imposible de olvidar.

Dicen que la rama verde
es dificil de cortar;
dicen que el primer amor
es difícil de olvidar.
Ós tous olliños negros
póñelles1 chaves,
que matas con eles
cuando tu os abres.


A esos ojitos negros
échales1 unas llaves,
que matas con ellos
cuando los abres.
1.-ponles
Por
  1. 1 bico da túa boca
  2. 2 caricias che daría
  3. 3 abrazos que mostraran
  4. 4 veces a miña alegría
  5. 5 brincos de emoción
  6. 6 cantos cos reises
  7. 7 letras dun “ Che quero”
  8. 8 lambendo un bizcocho
  9. 9 que o meu corpo a ti móvese
  10. 10 pra rolar como un concho.

Por
  1. 1 beso de tu boca
  2. 2 caricias te daría
  3. 3 abrazos que muestran
  4. 4 veces mi alegría
  5. 5 saltos de emoción
  6. 6 cantos con los reis
  7. 7 letras de un “Te quiero”
  8. 8 lamiendo un bizcocho
  9. 9 que mi cuerpo a ti se mueve
  10. 10 para rodar como la nuez.
Invocas sempre ás estrellas
pra lograr o que me pides;
mentras eu sen invocar,
che pido que non me olvides.

Invocas a las estrellas
para lograr lo que pides;
mientras yo sin invocar,
te pido que no me olvides.
165.- Muto mireite ó pasar,
por fermoso me gustaches;
pero máis ben por ser bon,
encantada me deixaches.

165.- Mucho te miré al pasar,
por ser guapo me gustaste;
pero más bien por ser bueno,
encantada me dejaste.
Lonxe te encontras de min,
mais non do meu pensamento,
naide atopará un amor
como eu teño no momento.

Lejos te encuentras de mi,
mas no de mi pensamiento,
nadie podrá hallar amor
como este que por ti siento.



Algún día, de verdad,
esperando conocerte;
buscareite sin parar
hasta que ese día chegue.

Algún día, de verdad,
espero yo conocerte;
te buscaré sin parar
hasta que ese día llegue.
O meu corazón partido
sumido en gande dolor,
despedázase abrasado
nas flamas do gran amor.

Mi corazón destrozado
sumido en gande dolor,
se despedaza abrasado
en las llamas del amor.
170.- Tu sen parar xa tarás
disfrutando da calor
que sai e sempre sairá
do meu dulce e terno amor.

170.- Tú sin parar, estarás
disfrutando del calor
que sale y siempre saldrá
de mi dulce y tierno amor.



Tu eres como o trigo verde
recollido grau a grau;
tu eres rapaz mais fermoso
que un mismo día de vrau.

Eres como el trigo verde
recogido grano a grano;
eres el chico más guapo
que mis ojos has mirado.
O ocultar que eu che quero,
o dan pecado mortal;
mais se de mortal hai algo
o pasamos a venial.

El ocultar que te quiero,
lo dan pecado mortal;
mas si de mortal hay algo
lo pasamos a venial.
Da túa boca quero un bico,
da túa camisa un botón,
do teu pensar un desexo,
do teu peito o corazón.

De tu boca quiero un beso,
de tu camisa un botón,
de tu pensar un deseo,
de tu pecho el corazón.
175.- Por un bico dos tous labios,
tres caricias che daría;
cuatro abrazos que dimostren
seis veces a miña alegría.

175.- Por un beso de tu boca,
dos caricias te daría;
tres abrazos que demuestren
cuatro veces mi alegría.
Por oito veces diría
as sete letras “Che quero”;
por nove, eu por ti vivo,
por dez, eu por ti falezo.

Por ocho veces diría
las siete letras “te quiero”;
por nueve, por ti yo vivo,
por diez, por tu amor me muero.
Ás veces quero olvidarte
e tu me olvides de verdad;
pero ó verte, novamente
dame máis felicidad.

A veces quiero olvidarte
y tu me olvidas de verdad;
pero el verte, nuevamente
me da más felicidad.
Xa son as doce da noite
e índa te tou escribindo;
se non te quixera tanto,
taría xa ben durmindo.

Son las doce de la noche
y aún continúo escribiendo;
si no te quisiera tanto,
estaría ya durmiendo.
Hai de balcón a balcón
fermosa cinta celeste,
que en letras douradas pon:
“Amiguiños pra mais sempre”

Hay de balcón a balcón
hermosa cinta celeste,
que en letras doradas pone:
“Amiguitos para siempre”
180.- Dicían sempre ó abuelo:
unhas netas persistentes
“Imos ó noso palleiro
durmir como ser viventes”.




180.- Unas nietas persistentes
decían siempre al abuelo:
“Vamos a nuestro pajar
para hacer un agujero”.


Teño o corazón partido
en dous trozos desiguais:
un no meu corpo metido,
outro en filas militares.

Tengo el corazón partido
en dos trozos desiguales:
uno en mi cuerpo metido,
otro en filas militares.


Non acabo a comprender
que sendo dulce o amor,
non sempre causa pracer,
más ben un forte dolor.

No acabo de comprender
que siendo dulce el amor,
no siempre causa placer,
más bien un fuerte dolor.


Con estes sonos que tuven:
un bon lobo e crías tres
mal príncipe e bon pirata,
pensei se hai un mundo ó revés.

Con estos sueños que tuve:
un buen lobo y crías tres
mal príncipe y buen pirata,
pensé si hay un mundo al revés.


Os cocos de luz do bosque
son como estrellas do terreo,
como os vermes que dan luz,
que se caieran do ceo.

Las luciérganas del bosque
son como estrellas del suelo,
como gusanos de luz,
que se cayeran del cielo.


185.- Con choros de chourizo
e suspiros de xamón,
envolto nunha tortilla,
mándoche o meu corazón1.
1 = sillón, acordeón, etc.

185.-Con lágrimas de chorizo
e suspiros de jamón,
envuelto en una tortilla,
te mando mi corazón1.
1 = sillón, acordeón, etc.


Se a firma se considera,
como un lazo de amistad,
entonces conta ca miña
con toda sinceridad.

Si la firma se mantiene,
como un lazo de amistad,
ahí te dejo la mía
con toda sinceridad.


Apártate linda nina
da rede do louco amor:
¿Non veis que causarche pode
as feridas do dolor?

Apártate niña hermosa
de la red del loco amor:
¿No ves que causarte puede
las heridas del dolor?


Se tu non queres saír
comigo, vaite con perda;
porque “tíos” como tu
hainos en todas as terras.

Si tu no quieres salir
conmigo, vete con pérdida;
porque tíos como tú
los hay en toda la Tierra.