sábado, 6 de septiembre de 2014
Roldán
viernes, 5 de septiembre de 2014
Los higos y la Guardia Civil
Era un señor de Moreda y venía con un caballo y traía dos cajas de higos en el caballo para vender. Y en un pueblo que se llama Valle de Finolledo, pues paró a hablar allí con algunas señoras. Y mientras tanto unos chicos le robaron las dos cajas de higos que tenía en el caballo. Claro dice un a otro:
-¿Y ahora cómo hacemos para comerlos?
Le dice el otro:
-Pues mira vamos a entrar ahi, en el cementerio y los comemos ahí.
Como las cajas pesaban mucho una la dejaron fuera a la puerta y la otra la pasaron. Y cuando estaban comiendo los higos, dice uno:
-Uno tú y otro yo, uno tú y otro yo, uno tú y otro yo...
Y estaba la Guardia Civil por allí y cuando, claro, sintieron aquellas palabras que decían uno tú y otro yo, se aproximaron al cementerio a ver qué es lo que pasaba. Y cuando ya habían terminado los higos de una caja querían comer los de la otra, dice
-¿Y ahora cómo hacemos?
Y dice uno .
-Pues mira, tu coges la caja al hombro y yo voy a por los que están a la puerta. La pareja de la Guardia Civil que estaba a la puerta...¡trotaban que se mataban!
Recogido en Villar de Acero en Julio del 85 de Magín Díaz Gutiérrez, 75 años .
-¿Y ahora cómo hacemos para comerlos?
Le dice el otro:
-Pues mira vamos a entrar ahi, en el cementerio y los comemos ahí.
Como las cajas pesaban mucho una la dejaron fuera a la puerta y la otra la pasaron. Y cuando estaban comiendo los higos, dice uno:
-Uno tú y otro yo, uno tú y otro yo, uno tú y otro yo...
Y estaba la Guardia Civil por allí y cuando, claro, sintieron aquellas palabras que decían uno tú y otro yo, se aproximaron al cementerio a ver qué es lo que pasaba. Y cuando ya habían terminado los higos de una caja querían comer los de la otra, dice
-¿Y ahora cómo hacemos?
Y dice uno .
-Pues mira, tu coges la caja al hombro y yo voy a por los que están a la puerta. La pareja de la Guardia Civil que estaba a la puerta...¡trotaban que se mataban!
Recogido en Villar de Acero en Julio del 85 de Magín Díaz Gutiérrez, 75 años .
lunes, 1 de septiembre de 2014
Lobo e ovella
EL LOBO DA UNA CARRERA EN VANO
Contábanme a min que era unha ovella que taba rapando nun campizo e que chegara o lobo. E que lle dixera:
-Ay Ovella, voute comer.
-Xan nun me comerás tu non.
-Pois sí que voute comer que teño fame.
-Pois si me vas comer súbete nestas penas ye di tres veces: ¡Bis a bao! (Eu que sei o que sería "bis a bao" como antes falaban... non se falaba castellano)
Ye o lobo por comer a ovella, subiu as penas pa dicir "b is a bao"
Ye mentas tanto a ovella a brincos, tira cara o pueblo. Ye había unha ponte ye pasaban as mulleres a auga (pois antes nun había auga nas casas ye tiñamos que ir o riu por ela.
Ye a ovella ca prisa que levaba por escapar, tropezou ye dou unha topada contra as mulleres ye tiróulas. As mulleres que lle dixeron:
-¡Uy lévete o demo de ovellla! ¿Cómo baxas tan avantada?
-Fui moza ye vou dixosa. Nunca na vida levei tanto medo de lobo nin de raposa.
Ye o lobo que dicía:
-Vaite vaite, que desde que soy lobo barbado nunca levei unha carrera sin bocado.
Recitado por Angustias Alba Mauriz a sus 61 años en Villar de Acero para Julio Camarena de Tradicciones orales leonesas.
Contábanme a min que era unha ovella que taba rapando nun campizo e que chegara o lobo. E que lle dixera:
-Ay Ovella, voute comer.
-Xan nun me comerás tu non.
-Pois sí que voute comer que teño fame.
-Pois si me vas comer súbete nestas penas ye di tres veces: ¡Bis a bao! (Eu que sei o que sería "bis a bao" como antes falaban... non se falaba castellano)
Ye o lobo por comer a ovella, subiu as penas pa dicir "b is a bao"
Ye mentas tanto a ovella a brincos, tira cara o pueblo. Ye había unha ponte ye pasaban as mulleres a auga (pois antes nun había auga nas casas ye tiñamos que ir o riu por ela.
Ye a ovella ca prisa que levaba por escapar, tropezou ye dou unha topada contra as mulleres ye tiróulas. As mulleres que lle dixeron:
-¡Uy lévete o demo de ovellla! ¿Cómo baxas tan avantada?
-Fui moza ye vou dixosa. Nunca na vida levei tanto medo de lobo nin de raposa.
Ye o lobo que dicía:
-Vaite vaite, que desde que soy lobo barbado nunca levei unha carrera sin bocado.
Recitado por Angustias Alba Mauriz a sus 61 años en Villar de Acero para Julio Camarena de Tradicciones orales leonesas.
Suscribirse a:
Entradas (Atom)