O caso que lle pasara a un cumplido militar
N’unha estación de Alicante un tren colle un militar
En un coche de segunda ye que pra sua casa vai.
Cuando vai querer sentarse quédache o mozo mirando
Pra unha señora muy guapa que levaba un nino en brazos
A señora lle pregunta -¿ vai para casa de permiso?
Ye o militar lle responde -Non señora vou cumplido
A señora lle pregunta -¿de ónde será o militar?
-Soio de Almaden da Mancha provincia Ciudad Real
Ye miñas señas son éstas: chámome José Jiménez
Vivo na calle Mayor número cuarenta e nove
A señora lle pregunta ye lle dice estas palabras
-¿Me quer aguantar o nino mentras baxo a beber auga?
Pásanse cuatro estacióis ye a señora non volveu
Ye o militar c’aquel nino. -Ahora eu que vou facer
Quédase mirando o nino ye díce -non volve a madre.
Viu que na sua mau direita leva colgada unha chave
Cóllelle a chave o nino colle e ábrelle a maleta
Ye dentro de alguis papeis encontra dez mil pesetas
Ye nos papeis que decía: É pra crianza do nino
Si non lle chegan os cuartos publiqueno no diario
O chegando na estación donde todos o esperaban
O verlo con aquel nino a madre lle preguntaba
Ye a novia foi saludalo falámdolle estas palabras
-Este nino de quén é tu me teis ben engañada
Desde a estación hasta o pueblo cúntalles o que pasaba
Cómo lle deran o nino ye as perras que lle deixara
Preparan pra a sua boda Ye muy pronto se casaron
Ye colleron aquel nino Ye a biberón o criaron
O cumplir os 15 anos méteno nun buen taller
Pra que aprendera un oficio que eran os deseos dél
Cuando o rapaz tuvo oficio quixo irse a Barcelona
Ye colocouse de chófer con unha noble señora
Ya levaba varios meses sirvindo naquella casa
Dábanlle mutos regalos Polo ben que se portaba.
Un día aquela señora O reclama o sou despacho
-Escutia que vou falarte Escutia cómo te falo
Si tu te casas conmigo Como hoy non teño mais nadie
Todo este meu capital Será tou ye pra os tous padres.
A señora lle pregunta Co mairande sentimento
- ¿ non ten usté padre e madre? Eu guardarei o secreto.
-Si señora teño padres Mais muy buenos non serán
Que cuando eu era un ninín Me deron a un militar
-Fillo do meu corazón Non o fixe a mala fé
Fixelo por lles salvar A honra da mia familia
Pero vasme perdonar Perdona querido fillo
Que non fun tan mala madre Que por eso deixei perras
pra que te criaran ben. Ye a os que tan ben te criaron
Quero pedirlles perdón Ye tamén agradecerlles
Este tan grande favor
Homes mulleres ye ninos Xentes que esta historia oís
Si entendéis o que vos digo Non o deixéis de decir.
