Eran tres irmaus. Ye o padre era sastre. Ye tiñan unha cabra de leite. Ye mandaba os sous fillos ir con ela ye en vez de levala donde comese, levábana pro pan: non lle daban de comer; prendíana ye elos andaban enredando por lo ríu ye po la agua. Entonces a cabra. claro, secaba de leite. Y conque secaba os fillos cuando iban a casa pedían a leite.
Ye a cabra como non comía ningúa leite lles daba. Ye logo o sou padre foi ver o que facían un día . E claro viu que a prendían así no pan ye que ela que non comía. Mais cuando viñeron a casa ye elos pidíronlle a leite pra comer él dice:
- Pero hijos. ¿cómo os voy a dar la leche si no lleváis la cabra a comer'! Se seca
- Que si, que a levamos.
- Si. la lleváis a los cereales. AlIí no come. Y como no come. pues no puede dar leche. - Explicóulles.
Despois elos marcharon po lo mundo adiantre.. E un foi andando ye foi parar a un muín onde un muiñeiro: e outro fui parar a un taller de carpinteiro: e oulro fui parar a un que andaba facendo tornos, eu no séi qué sitio era.
Despois o primeiro. que taba nun taller de carpinteiros cuando cumplíu así uns anos ...
- Bueno. mi amo. tendré ya que marcharme. porque será tiempo que yo vaya a ayudar a pasar el resto de la vida junto a mi padre porque ya será viejo. A ver si me hace usted cuenta y me marcho.
Ye él dixo:
- Pues te daré una mesa: es algo coja. pero llevas una mesa.
Dice: - ¡Home. unha mesa como ésa ahora fágolas eu! ¿Pra qué quero eu a mesa?
Le dice:
- Hombre. pero es que esa mesa tiene mágica. En cuanto le dices: "mesita. ponte" se prepara con un mantel. y botellas. y platos. y comida y bebidas y de todo: se prepara de todo porque tiene mágica y lo trae.
Bueno. colleu a mesa o lombo ye marchóu.
Fui andando. fui andando .... como era xa pola noite, nun pueblo pidíu pousada:
dice:
- Déme pousada una noite.
Ye claro. había xente na fonda. Ye él miraba pra mesa pero non comia. Ye decía o amo:
- iHome. pero hay que comer!
Ye él no tiña voluntad de comer. Ye os que taban comiendo decían:
- No tenderá dinero pra comer ye non pide que lle deran algo do que elos iban comendo.
Ye sentindo que decían que comera algo, saca a mesa ye dice:
- Pues entonces. ahora convidaré yo también: voy convidar yo también a ustedes.
Fui ye preparou a mesa ye dice:
- Mesita. ponte.
¡Hala!. enseguida se preparóu con bebidas. ye platos ye ... ! Todos comeron en grande. Ye despois de que comeron falaron de irse a cama. Ye él que dormía o pe da mesa, que no iba a cama. Que dormía o pé da mesa.
Conque ya. o amo tratóu de rouballe a mesa. ye dice:
- Pues hay que ir a la cama. hombre, hay que acostarse. ¡Cómo vas a dormir al pie de la mesa! Hay cama para ti. ... -que tal. que cual.
- ¡Eu durmo o pé da mesa!
Bueno pois logo de muto porfiar ya confióluse ye marchou a cama.
De que marchóu a cama. o amo quitóulle a mesa ye púsolle outra parecida a aquéla.
A mañá, levántase e colle a mesa: cuidando que levaba a de él, levaba a do amo.
Entróu a casa do padre e dice: - Bueno; ya pode usted chamar os amigos e a xente que usté queira, que vamos a invitar: vamos a convidalos ya que viñe eu.
Bueno. axuntóu así onde lle parecéu: cuando lle parecéu que ya iban chegando a comer saca a mesa: dice:
- Mesita. ponte.
Nada: non era aquela. non pudo convidalos. Se quedóu sin nada, igual que si no trouguera.
Bueno. sabia donde taban os irmaus e escribiulles: que en tal sitio, si acaso volviesen pa casa, que tuviesen cuidado, que allí que lle robaran unha mesa a él.
Conque ya despois fui o que taba nun muín. Díxolle ó amo
: - Bueno. hágame uste la cuenta. que voy a marcharme. que es ya tiempo de ayudarle a pasar el resto de la vida a mi padre, porque ya será viejo.
Conque, bueno. díxole que sí. E ya lle dice:
- Llevarás un asno.
Ye él dixo:
- ¡Hombree, pero, ese asno que tiene ustéd ahí es viejo! Si es viejo. ¿para qué lo quiero!
ye lle dice:
- ¡Calla. hombree, que tiene mágica!: en cuanto le dices: «Bríchele brichele " echa oro y comienza a tirar monedas. de oro y plata.
Conque. bueno. colléu o asno. E chegóu eilí claro, a noite. Ye él non comia: comeron eili eles
ye a él deronlle algo. Y ya dende que comeron sacóu o burro e dixolles:
- Voy a convidar yo también a ustedes.
E púsole por baxo así unha manta e díxolle:
- Briche briche. echa oro.
¡Hala!. comenzou a cimbrar oro.

Conque. bueno a xente. muy contenta porque lles daba as monedas.
Bueno, pues ya ordenóu de dormir onde o burro: cuando foron a deitarse . ordenóu de ir a dormir onde o burro.
Ye o amo dixo:
- ¡Hombre ¡qué vas a dormir donde el burro. hombre! Ahí no puedes dormir. es un asno que ya es viejo. que tal ...
Sí. él tiña que dormir onde o burro. Pois empezóu o amo que no .... bueno que se meteu na cama. En vez de coller a cama. o amo fui polo burro. Púsolle outro burro parecido a aquél de él ye desaparecéu. Bueno a mañá levántase. colle o burro e marchóu. Chegóu onde o padre .... claro igual que o outro: que invitase a xente. que lles chamara que lles iba a invitar y a convidar. de todo. Chamóuos.
Claro. cuando chegóu. prepara o burro ... e dixolle:
- Briche, briche. echa oro. En vez de comenzar e echar oro. encomenzó a tirar cagallones.
Claro. non era.
Conque dícelle o outro irmau que quedaba :
Si entraba en el sitio que le habian robado el burro. que tuviese cuidado.
Conque o outro dícelle o amo que a ver si lle daba a cuenta. que él iba a marchar tamén a casa a ver o padre. Bueno. y fue y diole un garrole:
- Te llevarás ese garrote. Dice:
- ¡Hombre!. ¿yo el garrote para qué lo quiero! No me hace nada. Dice:
- Hombre. tiene mágica: en cuanto que le dices: «garrote, sal y golpea a esa gente", sale y comienza a trompazos. Si ves que alguno trata de hacerte burla y tal, pues mándale al garrote quc salga, que lo llevas dentro del saco Y sale y golpea y tú te libras: y ya así de esa manera, pues andas bien.
Bueno colléulo . Fixo bien e chegóu a casa donde robaran o burro ye a mesa do primeiro irmau que viñera e tamén paró eilí. Conque ya de que comeron e él co saco atravesado así nas piernas. ye non o quería pousar. O amo dice:
-¡Coñoo! por lo que dice es hermano de aquellos; uno ha traido la mesa mágica, otro ha traido el burrico. también mágico y ahí ése tiene el saco y no lo quiere soltar. Alguna cosa traerá. A ver si acaso trae piedras maravillosas o trae alguna cosa de importancia. que no lo quiere soltar: algo trae.
Ya llegaron a acostase. Luego que se acostase...
Y él dice que se acostaría. pero el saco que tenía que lIevarlo con él.
Bueno. o levóu con él. O meteu asi, dabaixo da cabeza, posóu a cabeza encima e deitóuse. Taba facéndose o dormido, que dormía. pero non dormía.
Cuando o amo lle pareceu que ya dormía fui ya polo saco a ver si o podía sacar pra ver o que tiña. A tirar. a tirar del.. .. y ya dice él:
- ¡Garrote. sal del saco!. y golpea a ese paisano. o paisana o lo que sea.
Sale y ... ipumba. pumba!. iuna de trompazos ... ! Dice:
- Bueno. pues ahora .... tal día ha venido mi hermano aquí y ustéd le robó una mesita , y al otro le robó un asno, un borrico que echaba oro, así que ahora me los da ustéd para llevarlos o si no el garrote no lo levanto de su cuerpo.
- No se los doy aunque me mate.
¡Bueno. el demonio empieza con el garrote ... ! Trataban de quitarlo y no podían.
Doulle. doulle a mesa ye o burro. Claro. marchóu él a casa do padre ye cuando chegóu dice:
- Bueno. ahora ya puede ustéd invitar los amigos y la familia y todos los que quiera. que ahora va de verdad
Conque. bueno. dice:
- Bah. a ver si me hace como los otros. que dicen que tal y allí no hay nada. Dice:
- Nada nada. ustéd traiga.
Bueno chamóullos , chamóu a xente. Cuando os chamou dícelle ó primeiro, ó que traía a mesa, dícelle:
Bueno aquí tienes tu mesita. Ahora lo que tienes que decir no lo sé; díselo tu a ver lo que tienes que decirle, dilo tú.
Hala, fué y le dijo:
-¡Mesita ponte!
¡Hala! Entonces a mesa preparóuse, era hora de comer ye se púxose con platos, botellas, vasos...todo muy bien. Ye comieron todos bien. Ye de que comieron lle dice:
-¡Brichele, briche... echa oro!
Hala ye comenzou a tirar monedas. Todos a escape, a coller monedas. E claro, dábanse de trompazos entre eles; cada un quería coller o que máis podía. Ye él dice:
-¡Garrote, sal del saco! Despuués de darles las monedas y coger las que pudieron, ahora que pongan algo de vergüenza y de educación.
Ye ala, o garrote comenza a dar golpes a xente.
-hombre que tal, que cual...
Despois deixaban de apañar e atendían a quitar o garrote.
Hasta que hubo mandado de guardarse.
Cuando gaurdouse o garrote, quedaron todos muy contentos. comeron e beberon e guardaron os cuartos...
E ya acabóuse
http://www.saber.es/web/biblioteca/libros/cuentos-tradicionales-leon-1/
⦁ Recogido en Villar de Acero, en Julio del 85 de José Gutiérrez Díaz, de 90 años y de profesión labrador.
PD El cuento de los hermanos Grimm puede leerse en
http://www.grimmstories.com/es/grimm_cuentos/la_mesa_el_asno_y_el_baston_maravillosos
ssubrayar con b. derecho e ir a abrir enlace.