¿Que dicen as tuas fontes...
Das augas transparentes
Espellos refulxentes
Das xanas de Vilar?
¿Qué no alto das cadentes
campás as anduriñas
E qué aquelas valiñas
Sin gado que acadar?
¿Qué dicen as cortiñas
Sin mel ni sementeiras
Cheas de herbas mentideiras
Sin naide pras arar?
¿Qué dicen as silveiras
Das casas das alzadas,
Entoite inda teitadas,
Por xentes do lugar?
E ¿ qué aquelas deixadas
Costísimas e caras,
Difíciles searas,
Dos carros de Vilar?
¿Qué os rius das augas claras
Onde iban rapaciñas
En busca das pociñas
Pra en coiros anadar?
¿Ye qué aquelas cociñas
Ca cinsa amontoada,
Pra abono da corrada,
Sin contos que contar?
¿Qué a terra non sembrada
Das fincas da Penela,
Dos Entralgos na aurela,
Sin naide pras ralvar?
E ¿qué o casón da Escuela
De ninos hoi baleiro
O pé daquel maseiro
Onde ibamos folgar?
¿Qué as casas sin puleiro
Qué as campas sin veceiras
Lameiras sin vaqueiras
Ye os prados sin pastar?
¿Ye qué das fiandeiras
Refuxio das tardiñas
De neve e de morriñas
No inverno de Vilar?
¿Ye qué aquelas festiñas
Na entrada a primaveira
Ca música primeira
Ye o burro pra queimar?
¿Qué o Castro da ribeira,
Cas lápidas silentes,
Das lexendairas xentes
Que forxaron Vilar?
Dicen... que tan presentes
Quentando cada casa
Ca vilarega brasa
Sin nunca se apagar.
Dicen... que todo pasa
Co tempo voandeiro
Mais...tá por vir punteiro
¿Inda un millor Vilar?
Anónimo (De los medios)
